Poet, dramaturg, prozator dhe eseist lindur më 24 janar 1953 në Krajovë, Rumani. Ka mbaruar Fakultetin e Mekanikës në Bukuresht në vitin 1982. Debuton po atë vit me një cikël poetik. Në vitin 1987 cenzura komuniste ndalon botimin e vëllimit E marta e kaltër, e mërkura e bardhë. Qysh nga viti 1990 punoi si gazetar, duke hequr dorë nga kariera politeknike. Libra të botuar: Rruga gjer në çmendinë dhe kthimi përgjysmë (poema, 1998), Eklipsi (poema, 1999), Studim burri (poema, 2003), Edhe ne kemi qenë në Amerikë (teatër, 2004),Një poemë për Joan Florën (poema, Red Pagoda Press, SUA, 2005), Kolonia Graffiti (teatër, 2005) etj. I pranishëm në shumë antologji dhe fjalorë letrarë, laureat i një sërë çmimesh me rëndësi. Është anëtar i Bashkimit të Shkrimtarëve të Rumanisë dhe anëtar themelues i Shoqatës së Gazetarëve Rumunë. Nga viti 2003 punon si redaktor në Shtëpinë Botuese të Muzeut të Letërsisë Rumune.
ti je një gëzim i frymëmarrjes.
kundërmon era pyll
që ende nuk është çuar në kishë.
një fis i tërë zulush ngrihet prej teje
sapo të hap këmbët.
ti qesh
ti thua fjalë të ndyra
ti i ulërin tavanitsikur t’i klithje qiellit
gjatë një sulmi ajror.
ti ngashërehesh
i tregon rrënjët e bukura
që as për nga larg nuk ngjajnë me tokën
siç as unë s’ngjaj më si ndonjë vdekatar.
Zoti më ruajttë.
natë –
dhe mishi yt duke drithëruar në largësi
si një shenjë e bekuar.
më kot u them syvë të mos i besojnë vetes
më kot urdhëroj këmbët të mos lëvizin.
diku
në terr
dikush hap venat
dhe e le veten të skuqet syresh;
dikush tjetër
luan me peshqit
gjersa fle nën ujra.
më kot u them syvë të mos i besojnë vetes
më kot urdhëroj këmbët të mos lëvizin.
mëngjes –
dhe një e mbyllur plagë e re
që ma çan gjumin.
mishi yt
gjithnjë e më i padukshëm
gjaku im
gjithnjë e më i rëndë.
dhe një ditë më tepër
kur
do hedh kripë.
kam parë tashmë tepër shumë.
kam parë pilivesa të kaltra e të kuqe duke magjepsur përrenj llafazanë nga shpejtësia.
kam parë trofta duke kërcyer në qiell.
kam parë diellin duke dalë si një dordolec i uritur nga ujra pa fund.
kam parë këlyshë merimangash të ngopur me benzinë e flakë shkrepseje.
kam parë shtojzovallet duke blerë pije.
kam parë xixëllonja si një borë behari duke fëshfëritur në netë gati te bardha e male gati falës.
(lakmova të rritem dhe vërtet i madh u bëra).
kam parë lule vjeshtës së vonë gjunjëzuar para muzgut.
kam parë shina të ndryshkura hekurushe që nuk i pat puthur kush prej kohësh.
kam parë qena, minj, fëmijë të droguar, mace.
kam parë zana e lugetër.
kam parë tjegulla.
kam parë xhuxha dhe lajthi që rendin me ketra mes zhelesh të gjelbra pylli.
kam parë fusha, tregje e shtëpi, kam parë derra, pula e cironka dhe
kam parë veten në pasqyrë.
kam parë prindërit nga vrima e çelësit duke bërë dashuri dhe e dija se s’ishin lejlekë.
kam parë mustaqen duke m’u dirsur.
kam parë lypësa salduar pas kishash.
kam parë parti.
kam parë ngordhësira tek mufaten dhe diva tek shfryjnë tullumbace.
kam parë hapje qetësuese.
kam parë ngelësa që bëhet xhelatë dhe ministra dhe sahatë të shtrenjtë me rubinë.
kam parë bletë që hiqen sikur punojnë, si dhe puntorë në allçinë e grevës.
kam parë gra më këmbë e pa këmbë.
kam parë garsoniera më bunkerë dhe revolucionarë me kosh motoçiklete
kam parë marrëzinë duke marshuar, gra rrugaçe, poltikanë të dhjamur, maskarenj të lumtur dhe
gropë bash gropë.
kam parë buqetëza minatorësh tek mbillnin terrin në qytet.
kam parë policë, kam parë kambale dhe gjak në gojë.
kam parë të dashurën tek mbledh guacka vetëm që të ijë nata më shpejt.
kam parë atdheun tek rritet e rritet, gjer u bë një kaktus vigan.
kam parë mendje të nditura që brehen asfalteve pa krye e pa fund dhe kam parë
krimba zorrësh nëpër bashkira.
kam parë shushunja, gërshërë veshi dhe sazexhinj estradash.
kam parë fishekzjarre, uri, dafrunga.
e në krejt baltovinën, të vjellën, mbetjet e verdha-gjelbra-vjollcë
kam parë veten time
duke harxhuar letër.
tashmë kam parë tejmase, tani dua të fle.
do doja të flija pa ma kaluar kush.
do doja të flija në një femër me quka, në një roje udhësh të braktisur vjeshte
në një tramvaj të mbetur përfundimisht në depo, në një vetmi me dy koka,
në një avion me një krah të vetëm, në një butelkë me gaz.
do doja të flija larg gogolit.
do doja të flija mbështjellë me veten si në një bombë atomike
tek e cila askush s’do guxonte të avitej.
do doja të flija në në nënë që s’duhet të zgjohet më
për të gatuar vezë me djathë, vezë me qepë
vezë me sallam, vezë me mortje.
do doja të flija në një nënë të ndershme e trime.
do doja
thjesht
të fle.
floku më i bukur
që kam parë ndonjëherë
as fytyrë madje
nuk kishte.
po as unë
duar
që të kisha mundur ta
ledhatoja.