PAUL VINICIUS: temjan dhe kanellë / tamâie și scorțișoara

e çfarë se ai skalitësi i fjalëve
s’është lindur për kohën e jetës së vet?
mbi kohë
n kafshëzë shtëpiake me sy të verdhë e flokët shtëllungë n rrugaç i vogël
ngelës në gjitha
do ti le llastiqet mënjanë dhe do ndriço
me dritën e syvë të vet fletët e librit
si në njëfarë metastaze.
që ku deti mblidhet kutullaç dhe kalliri ngre ballin
kurse qielli

e mbështet kaltërsinë vetëm në zogj këngëta.