Marin Sorescu
(1933-1996)
Shqipëroi nga origjinali Kopi
Kyçyku
www.kkycyku.blogspot.ro
Shah
Unë lëviz një ditë të bardhë,
Ai lëviz një ditë të zezë.
Unë avancoj me një ëndërr,
Ai ma merr me luftë.
Ai më sulmon në mushkëritë,
Unë rri menduar një vit në spital,
Sajoj një kombinim të mrekullueshëm
Dhe i fitoj një ditë të zezë.
Ai lëviz një fatkeqësi
Dhe më kërcënon me kancerin
(I cili tashpërtash çapitet në trajtë kryqi).
Por unë i ve përpara një libër
Dhe e detyroj të tërhiqet.
I fitoj edhe ca gurë,
Por, shih, gjysma e jetës sime
Do të të jap një shah që ta humbësh optimizmin,
Më thotë ai.
S'prish punë, bëj shaka unë,
Do të bëj rokadën e ndjenjave.
Prapa meje ime shoqe dhe fëmijët,
Dielli, hëna dhe miq të tjerë
Dridhen sa herë bëj ndonjë lëvizje.
Unë ndez një cigare
Dhe vazhdoj ndeshjen.
Sëmundja
Doktor, ndjej diçka vdekëse
Brenda qënies sime.
Më dhembin gjithë organet,
Ditën më dhemb dielli,
Ndërsa natën hëna dhe yjet.
Më ka dalë një xhungë në renë e qiellit
Që deri qëparë nuk e kisha vënë re
Dhe çdo mëngjes
Më duket se ka ardhur dimri.
Më kot u mbyta me ilaçe,
Kam urryer dhe kam dashuruar, kam mësuar të lexoj
Madje dhe kam lëçitur disa libra,
Kam folur me njerëzit dhe jam menduar,
Kam qënë i mirë dhe i bukur...
Të gjitha këto nuk kanë pasur asnjë efekt, doktor.
Dhe kam harxhuar një lumë me vite.
Besoj se jam sëmurur për vdekje
Atë ditë që u linda.
Shekspiri
Shekspiri e krijoi botën në shtatë ditë.
Ditën e parë bëri qiellin, malet dhe humnerat
shpirtërore.
Ditën e dytë bëri lumenjtë, detet, oqeanet
Dhe ndjenjat e tjera -
E ia dha Hamletit, Julius Qezarit, Antonit, Kleopatrës
dhe Ofelisë,
Otellos dhe të tjerëve
T'i zotërojnë, ata dhe pasardhësit e tyre,
Në jetë të jetëve.
Ditën e tretë i mblodhi të gjithë njerëzit
Dhe u mësoi shijet:
Shijen e lumturisë, të dashurisë, të dëshpërimit,
Shijen e xhelozisë, të lavdisë e kështu me radhë,
Gjersa u mbaruan të gjitha shijet.
Atëhere mbërritën ca njerëz që ishin vonuar.
Krijuesi u përkëdheli kokat me mëshirë,
Dhe u tha se nuk u mbetej veçse të bëheshin
Kritikë
Dhe t'ia hedhin veprën poshtë.
Ditën e katërt dhe të pestën ia la mënjanë së
qeshurës.
Lëshoi klounët
Të bëjnë kollotumba,
Dhe i la mbretërit, perandorët
Dhe të palumtur të tjerë të zbaviten.
Ditën e gjashtë zgjidhi ca probleme administrative:
Vuri në vijë furtunën,
Dhe e mësoi mbretin Lir
Si duhet të mbajë një kurorë pendësh.
Patën mbetur ende ca copëra nga ngjizja e botës
Dhe krijoi Rikardin e III-të.
Ditën e shtatë pá nëse i pat ngelur ende ndonjë gjë
për të bërë.
Drejtorët e teatrove patën mbushur tashmë tokën me
afishe,
Dhe Shekspiri mendoi se pas aq mundimi
E kish bërë hak të shihte edhe ai një shfaqje.
Por, më parë, meqënëse ish tejmase i kapitur,
Shkoi të vdiste pak.