Nichita Stănescu: Poesis

Un presentiment


Nu ninge când e foarte frig,
Nu plouă când e foarte cald.
Nu vin cuvintele, când te naşti
Nu vine anul nou, când mori.
Nu pentru vedere este lumina
Nu pentru mit sunt zeii!
Nu pentru timp sunt stelele
Nu pentru Nu este Nu!
Nu vii niciodată când mi-e foarte dor de tine
Nu mori niciodată
când te urăsc de moarte.

 

Një parandjenjë


Nuk bie borë kur është shumë ftohtë.
Nuk bie shi kur është shumë nxehtë.
Nuk vijnë fjalët kur lindesh.
Nuk vjen viti i ri kur vdes.
Jo për vështrim është drita.
Jo për mit janë zotat!
Jo për kohë janë yjet
Jo për Jo është Jo-ja!
Nuk vjen asnjëherë kur kam shumë mall për ty
Nuk vdes asnjëherë
kur të urrej për vdekje.