(Disa
shënime për librin “Në kërkim të këmishës
së humbur”, autor: Arian Leka, Botimet Poeteka, 336 faqe, ISBN:
978-9928-230-27-0, Realizimi grafik:
Joan Leka & Xhoel Leka – Geppetto’s Studio, Tiranë, 2018)
Përmasat e një
libri të shkruar nga brenda
Sot janë shtuar tejmase ata që preken rëndë në sedër, kur
mësojnë se pyetjes “Pse shkruani?”
Louis-Ferdinand Céline-i iu përgjigj: “Që
t’i bëj të tjerët të palexueshëm”. Sepse sot, si për fund sa më të
shpejtuar bote, shumëkush e përfton veten hero kryesor të një libri, madje hero
i dyfishtë, edhe si autor. Prandaj nuk janë rastësisht në modë top-et e librave
më të lexuar, më të shitur, më të
pavdekshëm, të shkrimtarëve, mendimtarëve, politikanëve, ish-ëve të çdo
lloji etj. Në shumicën dërrmuese te rasteve, pjesëmarrësit nëpër rubrika të
tilla i përgjërohen tërthorazi lexuesit, duke shpalosur vetí prej udhëheqësish
(të paktën) ndërgjegjesh: “Bëhu si unë...
Lexo këto që çmoj unë dhe do të bëhesh si unë...” Nuk di sa lexues duan të
bëhen si ata e si ato. E qartë është
se top-et e autorëve dhe të librave ndikojnë fare pak dhe kalimthi mbi ecurinë
e letërsisë së mirëfilltë, e cila u nënshtrohet ligjesh të tjera gjer edhe kur
duket e mënjanuar apo e shfarosur.