Vasko Popa: Yll

Në hon të thellë
Dora e ngritur
Shkëndijoi në pëllëmbë
Vetëtiu në gishta

Çliroi me kohë
Diellin e hershëm të lindjes
Lidhur pas bishtave
Të ca kuajsh të huaj

Ai ndriçon tani
Terrin e gjëagjëzës
Zgavruar nga pyetje
Në ballin tim të gurtë

Dora e ngritur
Më pat pritur memece
Në hon të thellë
Dhe ma pat çelur udhën

Shqipëroi Kopi Kyçyku