Poete dhe prozatore e shquar, gazetare e kulturës dhe përkthyese lindur në vitin 1947, autore e vëllimeve Gjendje hyjnore, Udhëtim në natyrë, Tokë nën dëborë, Një gur i bardhë mbi një gur të zi, Lulja që ec, Engjëlli i zbritur në rrugë, Ngadhnjimi i dantellës, Islenda e dytë (poezi); Unë, mjeshtëria e xhelatit dhe mbretëresha e pikëlluar, Shtëpia Verdi, Filipi dhe Margarita, Letër Lavuazierit, Alisa në Botën e Krimit, Antoni dhe Kavabata (prozë). Ka botuar pesë vëllime bisedash me shkrimtarë rumunë e të huaj, laureate e Medaljes së Akademisë Femina për poezi në vitin 1999, e Çmimit APLER për gazetari kulturore (2006).
Dialectică
Luni, 21 septembrie, la ora nouă dimineaţa rătăceam prin Pogradec,
şi deodată un înger mi s-a lipit de gură.
Cu o smucitură de cuvînt, am scăpat uşor de trupul lui fierbinte şi mătăsos.
L-am aruncat cît colo într-un smîrc întunecat,
vechi de mii de ani şi mai bine..
S-a zbătut sărăcuţul o vreme,
îl vedeam cum zgîrîe cu aripile, carnea smîrcului ,
apoi, a apărut un copil călare pe o bicicletă de aur
Un timp, copilul l-a ademenit cu bicicleta lui de aur , dar îngerul nu i-a răspuns..
Copilul a rezemat bicicleta de un nor roşu,
după care s-a dezbrăcat de hăinuţa lui roşie ca sîngele şi l-a acoperit pe înger cu ea.
Îngerii trebuie înveliţi cu grijă cînd mor, mi-a spus,
încălecînd bicicleta de aur şi dispărînd într-o clipă..
Dimineţile, în oraşul Pogradec, poţi găsi peste tot cuvinte strivite,
biciclete de aur
şi vulturi care sorb cu lăcomie picături de sînge,
din hăinuţa copilului care-a plecat în fugă, pe bicicleta lui de aur, urmărit îndeaproape de un nor roşu...
Dialektikë
Të hënën, më 21 shtator, ora nëntë, endesha nëpër Pogradec
Kur befas një ëngjëll m’u ngjit në gojë.
Me një shkulje fjale shpëtova lehtë nga kurmi i tij i nxehtë dhe i mëndafshtë
E hodha mbi një pellg të errët
një mijë e ca vjet i moçëm
U rropat i gjori njëfarë kohe
e shihja si gërvisht me flatra mishin e pellgut-sy
pastaj u fanit një fëmijë hipur mbi një biçikletë prej ari
Për një grimë, fëmija e joshi me biçikletën e tij të artë, por ëngjëlli
nuk iu gjegj.
Fëmija mbështeti biçikletën mbi një re të kuqe
pastaj zhveshi këmishën e kuqe si gjaku dhe e mbështolli
ëngjëllin me të.
Ëngjëjt duhen mbështjellë me kujdes kur vdesin, më tha
tek ia hipte biçikletës dhe davaritej në çast.
Mëngjeseve, në qytetin Pogradec, mund të gjesh anembanë fjalë të shtypura,
biçikleta prej ari
dhe shqiponja që pijnë me et pika gjaku
nga veshja e fëmijës që iku me ngut, majë biçikletës s'artë,
ndjekur
nga afër prej një reje të kuqe...