Zita Izsó: Poezi/i

 

(l. 1986, HU)

 

Identitet

(Azonosság)

 

Në strehim

të ardhurit nga vende të ndryshme

përpiqeshin ngathtësisht të ngushëlloheshin.

Pastaj u qetësuan

kuptuan se s’duhej të duheshin

se mjafton të ngrenë që përdhe

dy gurë me përmasa gati të njëjta,

e kur udhët e tyre do të ndahen

e asnjëri s’do mbajë mend emrin e tjetrit,

do të dinë se diku dikush ka

një gur të ngjashëm, me të cilin, sado dhimbje të ketë shkaktuar,

s’ka shkatërruar asgjë,

s’ka thyer ndonjë xham,

nuk i ka folur gurit, nuk e ka mbështjellë,

e s’ka coptuar me të kokat e atyre

që ulërinin dhunshëm,

gur të cilin thjesht e mban,

siç e mbajnë të tjerët.

dhe për çdo ditë që kalon ia ndjen peshën gjithnjë e më pak.

Bettina Simon: Dhjetë pohime të vërteta (Tíz igaz állítás)

 

(l. 1990, HU)

I shkova nënës për vizitë,

por gjeta një fotografi në vend të saj.

Vendosa t’i shkruaj një poezi.

 

E thërras pastaj shkurt

sikur të jetë duke mbjellë qepë në kopësht

dhe shtoj: vij për herë të fundit.

 

Tash e tutje do kem shumë më tepër gjëra për të bërë

Do ndihmoj të huajt e pjekur që

të sjellin ndërmend fëmininë

ndërsa atyre që s’kanë pasur do t’u sajoj unë një.

 

Mirëpo ngadalë, tek shtohen duhanxhinjtë

dhe i vijnë rrotull spitalit, poezia shndërrohet në letër

dhe e them më tej sikur të ishte poezi.

Traducere din limba maghiară de Mihók Tamás

În albaneză de A.-Ch. Kuciuk

Shkëputur nga ”Către Saturn, înot”, tineri poeţi din Ungaria – antologie și traducere din limba maghiară de Mihók Tamás [Către Saturn, înot : tineri poeţi din Ungaria / antolog. şi trad. din lb. maghiară de Mihók Tamás ; pref. de André Ferenc. – Bistriţa : Casa de Editură Max Blecher, 2021. All Rights reserved]