Poetja Mushata Matei dhe largësitë (Poeta Muşata Matei și depărtările)

Poetja Mushata Matei (Muşata Matei), lindur më 8 gusht 1989, studion në University College London (Angli) për ekonomi dhe biznes. Ka mbaruar shkëlqyeshëm Bellerbys College Cambridge (Student of th Year Award – 2009), ku, paralelisht me ekonominë dhe matematikën (më 2007 ka fituar medaljen e bronzit në konkursin e matematikës së lartë në Britaninë e Madhe) ka vazhduar studimet për letërsi dhe sociologji. Ish-nxënëse në liceun “Prometeu” të Kishinjevit (Moldavi), në vitet 2005-2007 u dallua si fituese në olimpiadat e gjuhëve dhe letërsive rumune, frënge dhe angleze, sidhe në olimpiada dhe konkurse të tjera ndërkombëtare. Nga viti 2009 është bursiste e Fondacionit Dinu Patriçiu (Rumani).
Në vitet 2007-2008 ka debutuar me përkthime nga veprat e 22 poetëve amerikanë dhe me poezi të vetat. Më tej përktheu në anglisht poetë të shquar rumunë, si Luçian Blaga, Nikita Stanesku e të tjerë.
Mushata Matei shkruan vjersha dhe ese në rumanisht, anglisht e frëngjisht dhe ka qenë redaktore e letërsisë në revistën Le Mag, që del në Londër në gjuhën frënge.
Krijimet e saj janë botuar në revistat “Poezia” dhe “Feed Back” (Jash, Rumani), “Porto Franco”, “Dunărea de Jos” (Danubi i Poshtëm), Galac (Rumani), “Revista nouă” (“Revista e re”), Kampina (Rumani), “Le Mag” (Londër), në almanakun “Basarabia literară” (“Basarabia letrare”), Alba Iulia, 2008 (Rumani) etj. Është e pranishme edhe në vëllimin “Dialoguri socratice” (Dialogje sokratike), Galac, 2010.

Ka marrë Çmimin e revistës “Poezia” (Jash, 2008), Çmimin e Shoqërisë së Shkrimtarëve “C. Negri” (Galac, 2008), Çmimin për poezi të Institutit Francez të Britanisë së Madhe (2008), Çmimin e Parë në Festivalin Ndërkombëtar të poezisë “Grigore Vieru” (edicioni i dytë, 2010).
Kritika letrare e specializuar e ka vlerësuar lart krijimtarinë artistike të poetes Mushata Matei. Ja si shprehet, bie fjala, për të studiuesja e njohur Nina Josu (Zhosu): “Poetja e re ka një ëndërr, ka një udhë, ka jë ndjesi pa të dytë, që e shfaq pa ngurrim, në mënyrë origjinale, tërësore, duke drituar shtegun e vet të fshehtë, duke na ndriçuar shpresat: “ka një fillim me shënja jete në hone dhe në sende / dhe në çdo burg ka një mall për liri” (poezia “Luftë”)”. Ndërsa kritiku Daniel Corbu (Korbu) ve në dukje: “Basarabasja Mushata Matei është një nga poetet e gjuhës rumune që premton jashtëzakonisht shumë. Koha do të tregojë si vlerën e shijes sonë poetike të momentit të tanishëm, ashtu edhe thellësinë lrike të poezive që do të vijnë”.
Poezitë që po botojmë janë shkëputur nga vëllimi dygjuhësh “Hazardul unui nou mileniu” / “The hazard of a new millenium”, Princeps Edit, Jash (Rumani), 2011.
Dulcis in fundo: Mushata Matei është e bija e një personaliteti poliedrik evropian, poetit të shquar, filozofit, diplomatit, akademikut Valeriu Matei, pas gjurmëve të të cilit çapitet me hov e siguri. (“Bëmë baba të të ngjaj”!).
Akad. Kopi Kyçyku

Muşata MATEI (n. la 8 august 1989) îşi face masteratul la şcoala diplomatică a Universităţii Oxford. A absolvit cu excelenţă University College London, Marea Britanie, la Economie și business (2012), iar anterior Bellerbys College Cambridge (Student of the Year Award - 2009), unde în paralel cu economia şi matematicile (în 2007 a obţinut medalia de bronz la concursul de matematică superioară din Marea Britanie) a studiat literatura şi sociologia. Fostă elevă a liceului Prometeu (Chişinău), s-a remarcat în anii 2005 – 2007, ca învingătoare la olimpiadele de limba şi literatura română, limbile franceză şi engleză, premiantă la olimpiade şi concursuri internaţionale. În anii 2012 - 2014 a lucrat la compania de holding bancar Goldman Sachs din Londra.
A debutat cu traduceri din versurile a 22 de poeţi americani (E.A.Robinson, Robert Frost, Carl Sandburg, T.S.Eliot, W.C.Wiliams, Wallace Stevens, Ezra Pound, W.H.Auden, Theodore Roethke, Gregory Corso ş.a.) în revista Viaţa Basarabiei, nr.4, 2007 – nr. 1, 2008 şi cu versuri proprii în Literatura şi arta (nr.37 din 11 septembrie 2008). A tradus în engleză din poezia lui Lucian Blaga, Nichita Stănescu şi a unor poeţi români contemporani. Scrie poeme şi eseuri în limbile română, engleză şi franceză, a fost redactor al secţiunii literatură la revista de limbă franceză Le Mag (Londra).
A publicat în revistele Poezia şi Feed Back (Iaşi), Literatura şi artaViaţa Basarabiei şi Noi (Chişinău), Porto FrancoDunărea de Jos şi Confluenţe (Galaţi), Revista nouă (Câmpina), Carmina Balcanica (Bucureşti), Le Mag (Londra), Haemus Plus (Albania), în almanahul Basarabia literară (Alba Iulia, 2008) ş.a.
În 2011 a debutat cu volumul de versuri Hazardul unui nou mileniu, editura Princeps edit, Iaşi, care s-a bucurast de o bună receptare critică. Despre poezia Muşatei Matei au scis Mihai Cimpoi, Alex Ştefănescu, Theodor Codreanu, Daniel Corbu, Viorel Dinescu, Nina Josu ş.a.
Premiul revistei Poezia (Iaşi 2008), al Societăţii scriitorilor “C. Negri” (Galaţi, 2008), premiul pentru poezie al Institutului Francez din Marea Britanie (2008), premiul Festivalului Internaţional de poezie Grigore Vieru, ediţia a II-a (2010).

Ars Poetica

shekulli që shkoi nuk dashka t’i mbyllë dyert,
të ulë qepenat e një mijëvjetshi
ku mesjeta vdiq dhe u rilind paprerë
me krejt arsenalin e armëve dhe shumësinë e cfilitjeve,
me çmësyshje moderne, me inkuizicione të holla, me internime dhe vrasje,
me ideologë të gjymtë dhe krerë të përbindshëm

 shekulli i perënduar
                      struket mes teksteve
si një krimb i uritur në mes të mollës
të cilën Eva e kafshoi,

                pëshpërit mes fjalësh me zërin e shplarë të faraonëve
të ngujuar në fron,
                llomotit në një gjuhë të mprehur

                të hulumtuesve - lehona të kaq e kaq historive,
                bëlbëzon në akordet çmendurake
                të hiteve që i luajnë mendsh netët...

në një cep të çastit
një nënë me foshnjën në krahë
gëlltit e ndrojtur
një këngë të hershme djepi
dhe mbart në ëndrrat e saj dalëmode
shpresën e një harmonie të re.

Ars Poetica

veacul trecut nu vrea să-şi închidă uşile, să tragă obloanele unui mileniu
în care evul mediu a murit şi-a renăscut mereu cu tot arsenalul de arme şi panoplia de torturi,
cu exorcizări moderne, inchiziţii subtile, deportări şi omoruri, cu ideologi semidocţi şi lideri siniştri

secolul apus

se ascunde printre texte
ca un vierme flămând în miezul mărului
din care Eva doar s-a-nfruptat,

susură printre cuvinte cu glasul fad al fanfaronilor aburcaţi pe soclu,
trăncăneşte pe limba ascuţită

a exegeţilor lehuzi de atâtea istorii, bolboroseşte în acordurile demenţiale ale hiturilor ce scot nopţile din minţi...

la o margine a clipei
o mamă cu pruncul în braţe
îngână sfioasă
un vechi cântec de leagăn
şi poartă în visele-i demodate
speranţa unei noi armonii.

Largësitë
       
si ca shqiponja që gremisen mbi kreshta
   largësitë mëkohen papra’ me pritjet e mia,
përplas tëmthat në sqepat e gurtë
        të maleve të pakaptueshëm
             që të m’i davaritin shpresat;
largësitë hedhin mosgjënë e fushave,
mallkimin e pyjeve edhe në vorbullimin e ujrave
përmbi vështrimet e mia të lodhura...

ditaditës përfytyrimi i udhëve
ngjan me të Ariadnës fill të përdorur
       për endjen e pëlhurës së Penelopës,

pritjet e mia tingëllojnë si një këmbanë në kishë të braktisur,
shpresat lindin pyetje pas pyetjesh,
vrapojnë kuturu mbi truallin e përndezur të mendimeve,
   kërkojnë dritë në veriun e territ,
 shpërndajnë të kohës pluhur derdhur mes nesh...

çapitem zbathur nëpër prush, mbi zgjyrën e llavës,
me krahë të këputur përpiqem të ngrihem -

fluturimi është si një puhizë mbi plagët e përgjakura -

ngjitem mbi horizont, shtrëngoj në pëllëmbë
     hirin e netëve, mërmëris:
     ngadhnjyes është shekulli në të cilin dashurova,

dhe dua
të gremisem njëheresh me shqiponjat
mbi hijen e heshtjeve të tua,
mbi supet e tua prej skllavi të iluzioneve,
  në vështrimin tënd mbushur me pagjumësinë e pritjes

Depărtările

ca nişte vulturi prăbuşindu-se peste creştetut
depărtările se hrănesc hulpav cu aşteptările mele,
mă izbesc în tâmple cu clanţurile de piatră ale munţilor de netrecut,
                să-mi risipească speranţele;
aruncă neantul câmpiilor,
blestemul pădurilor și-nvolburarea apelor
peste privirile-mi obosite...

zi de zi imaginea drumurilor e ca firul Ariadnei folosit
la țeserea pânzei Penelopei,

așteptările sună aidoma unui clopot în biserica părăsită, speranțele nasc noi și noi întrebări,
aleargă haotic pe tărâmul incandescent al gândurilor, caută lumină în norduri de-ntuneric,
răvășesc pulberea timpului așternută-ntre noi…

păşesc desculţă prin jăratic, peste zgura lavei, cu aripile frânte încerc să mă ridic -
zborul e ca o adiere de vânt peste rănile sângerânde - mă înalț peste orizont, strâng în palme
cenușa nopților, șoptesc:
triumfător e veacul în care am iubit,
şi vreau
să mă prăbușesc odată cu vulturii
peste umbra tăcerilor tale,
peste umerii tăi de sclav al iluziilor,

în privirea ta plină de nesomnul așteptării.
More in: Revista Haemus