Magjia
e Udhës
(Magia
drumului)
Besoj se do t’ia dalësh mbanë me
lehtësi
mes rrjetës prej merimange të
ideve –
ato që janë kundër mendimit
tënd
do të vuajnë mënjanë
meqë nuk sjellin fat.
Do të përshtaten, besoj,
rruginat
me hapin tënd të vogël e të
fisëm
dhe do të të dhurojnë mundësinë
e përsosur të kaptosh udhëkryqin
kanë ato – rruginat –
disa fuqi mrekullibërëse.
Afër fundit, me përvojën e
fituar
mbase do ta kesh më lehtë
të mposhtësh çdo pengesë
që s’është mjaftueshëm në ujdi
me këto kohërat e reja.
Rapsodi
vjeshte
(Rapsodie
de toamnă)
O Zot, ishte aq e harlisur
dhe vështronte me aq dhimbsuri
rreth vetes
sa trembesha ta prekja edhe me
shikim
se mos ndoshta ia turbulloja
ëndrrat
Dhe ditët kalonin, kalonin
me mua të tërhequr në heshtje
me atë që kaptonte botën mbarë
me freskinë e saj të pafajshme.
Koha dukej të kish braktisur
çdo preokupim tjetër
duke i lënë të gjitha në
ndryshkje
vetëm për t’ia bërë qejfin
asaj.
Kur kuptova se ajo as që kish
ekzistuar,
qe tepër vonë të ndërroja
mendje –
vjeshta më bëri fole në ëndrra
dhe era fishkëllente si humbje.
Në
fshatin e lindjes
(În
satul natal)
Si i bëhet që
gjithë ditën
s’takova
asnjë të njohur
s’njoha
asnjë rrugicë
ndër ato
ku endesha dikur
si?
Si shpjegohet: as kumbari që më
ka pagëzuar
s’më paralajmëroi të hap sytë
se janë shtuar qentë rrugaçë
dhe as dyqani me bombone
nuk është më hapur,
si?
Më në fund, u ftillova:
as fëmija e treçerek shekulli
më parë
nuk ekziston më në fshatin tim
të lindjes.
Shqipëroi: A.-Ch. Kyçyku